Μυθολογία

Η Μορία Ελαία της Αθηνάς.

Eχτύπησε η Αθηνά το ραβδί της και βγήκε τότε μια ελιά γεμάτη καρπούς επάνω στον βράχο της Ακρόπολης…κι ο Δίας κήρυξε το τέλος του αγώνα. Ήταν παρόντες όλοι οι θεοί του Ολύμπου σε αυτόν τον αγώνα, ήταν κι ο βασιλιάς της πόλης, Κέκροπας. Εκεί ήταν και ο Ποσειδώνας, πριν από λίγο είχε χτυπήσει την τρίαινά του στο έδαφος κι είχε προσφέρει την Ερεχθηίδα θάλασσα. Η ελιά όμως ήταν οιωνός, υπόσχεση ευημερίας για την πόλη. Έκτοτε βρίσκεται υπό την προστασίας και την κυριαρχία της θεάς Αθηνάς, πήρε μάλιστα και το όνομά της, Αθήνα.
Η ελιά της Αθηνάς, η πρώτη ήμερη ελιά στην Αθήνα και σε όλο τον κόσμο, λεγόταν Μορία Ελαία. Ιερή η ελιά της ακρόπολης από εκεί δημιουργήθηκαν οι δώδεκα ελιές της Ακαδημίας που αντιστοιχούσαν στις δώδεκα πύλες της. Από αυτές τις δώδεκα ελιές δημιουργήθηκε και το ιερό δάσος των Αθηνών.
Εξοργισμένος ο Ποσειδώνας έστειλε τον γιο του, Αλιρρόθιο, να κόψει όλες τις ιερές ελιές της Αθηνάς που είχαν προέλθει από την πρώτη ελιά. Όταν όμως ο Αλιρρόθιος σήκωσε τον πέλεκυ, αυτός έπεσε και τον σκότωσε…

Η πρώτη αγριελιά των Ολυμπιακών αγώνων.

Ο Κρητικός Κουρήτης ή Ιδαίος Ηρακλής φύτεψε την πρώτη αγριελιά στην Ολυμπία αφού έφερε την αγριελιά από τον Βορρά, τη χώρα των Υπερβορρίων ή κατά άλλους από την πατρίδα του την Κρήτη. Κάποτε ο Ιδαίος Ηρακλής μάζεψε τα τέσσερα αδέρφια του (Παιωναίο, Επιμίδι, Ιάσιο και Ίδα) στην Ολυμπία για να τρέξουν. Στο τέλος στεφάνωσε τον νικητή με στεφάνι από κλαδί της ελιάς που είχε φυτέψει εκεί.
Το αγώνισμα αυτό αποτέλεσε τον πρώτο αγώνα δρόμου παγκοσμίως. Ο Ηρακλής είχε μόλις θεμελιώσει τους Ολυμπιακούς αγώνες και από τότε επικράτησε η συνήθεια να στεφανώνουν με στεφάνια από κλαδιά ελιάς τους νικητές των Ολυμπιακών αθλημάτων. Από την αγριελιά της Ολυμπίας ήταν στεφανωμένο και το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία του Φειδία, ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.

Αρισταίος, ο προστάτης της ελαιοκαλλιέργειας

Ο Αρισταίος, γιος του θεού της μουσικής και του φωτός Απόλλωνα και της κόρης του βασιλιά των Λαπιθών Κυρήνης, μεταφέρθηκε στην Γαία από τον Ερμή για να τον αναθρέψουν οι Ώρες. Οι Μούσες του δίδαξαν πράγματα που ήταν τότε άγνωστα στους ανθρώπους. Του δίδαξαν την μαντική και την ιατρική τέχνη κι έγινε ειδικός στην απομάκρυνση επιδημιών. Του δίδαξαν την καλλιέργεια των αμπελιών και των ελιών, την τέχνη της μελισσοκομίας και την τέχνη παραγωγής λαδιού. Κοντά τους έμαθαν πως να εμβολιάζει τις αγριελιές, να αλέθει τον ελαιόκαρπο και να λαμβάνει το λάδι.
Ο Αρισταίος μετέδωσε τις γνώσεις του στην Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο. Στην Σικελία λατρεύτηκε σαν γεωργική θεότητα και προστάτης των ελαιοκαλλιεργητών. Μετά τον Αρισταίο άρχισαν να καλλιεργούνται τα δάση αγριελιάς που ήταν τότε στη Μεσόγειο και να εμβολιάζονται τα άγρια δέντρα. Από τότε χρησιμοποιείται ο καρπός και το λάδι της ελιάς.

Συνεχίζεται…
Η Αφροδίτη άλειφε καθημερινά με ελαιόλαδο αρωματισμένο από ρόδα το σώμα του νεκρού Έκτορα που είχε κακοποιηθεί από τον Αχιλλέα, σέρνοντάς το πίσω από το άρμα του. Ο Δίας όταν είδε τον γιο του Σαρπηδόνα να πεθαίνει, έδωσε διαταγή στον Απόλλωνα να φροντίσει το σώμα του και να το αλείψει με λάδι. Η καθημερινότητα περιπλέκεται με τον μύθο, το ελαιόλαδο συνδέεται με την ζωή και τον θάνατο, η ιδεολογία της ελιάς κατακτά τις καρδιές των ανθρώπων έως και σήμερα.

Διαβάστε το επόμενο: Ιστορία